Oh wat zijn we heden blij!
Dat was eigenlijk gisteren, maar vandaag ook nog wel: gisteren 2 boeken verkocht. Ik heb de doos met de door mij bestelde boeken, die ik al een beetje uit het zicht had gezet, moeten openmaken. Een symbolische handeling (zo wil ik het dan maar zien, je moet wat... ). Het concept van 'printing on demand' wordt niet goed begrepen, heb ik gemerkt. Als de boekpresentatie was doorgegaan had ik het meteen aan iedereen kunnen uitleggen. Nu doe ik dat individueel, als iemand ernaar vraagt. In reactie op mijn vorige blog (dat ik zo sneu zat te zijn met mijn voorraad boeken) kreeg ik een appje van een dorpsgenote met de boodschap dat het allemaal wel goed zou komen. Ze had een soortgelijke ervaring en uiteindelijk was het voor haar ook goed afgelopen. Leuk en lief! En nog iets bemoedigends: mijn pedicure had het interview met mij op radio Westerwolde gehoord. Ik wilde al beschaamd wegkijken maar zij zei dat het best een goed interview was. Dus weer een hart onder de riem. Het kan niet op. Ik ben ondertussen aan het genieten van boeken van andere (beroemde) schrijvers: 'De buurman', van J.J. Voskuil (meesterlijk!) en het opnieuw uitgegeven boek 'De pest' van A. Camus. Het laatste boek is met deze corona-pandemie weer uiterst actueel. Verder schrijf ik zo nu en dan aan het verhaal dat ik per ongeluk had gedelete en waaraan ik opnieuw ben begonnen. Ik weet nog niet waar en hoe het eindigt maar het loopt niet goed af, dat weet ik wel... Soms schrijf ik een blog voor Schoolbank.nl, als ik inspiratie voor een leuk onderwerp krijg. Zo'n blog schrijven is wel leuk: de tekst mag niet meer bestrijken dan 1 A4-tje. Ik moet dus heel compact schrijven, zonder uitweidingen. Het moet in eenvoudige taal worden geschreven, dus niets met 'boreale werelden' of 'uilen van Minerva'... Dat is ook uitdagend. Ik kom mijn dagen dus wel door. En... wat hebben we een mooie herfst! Met die prachtige luchten en mooi gekleurd blad. Geniet ervan.