Kater.
Daar zit ik dan met een doos boeken, sneu te wezen. Een boekpresentatie zit er nog lang niet in. En ik ben nog niet zo beroemd dat mensen massaal mijn boek bestellen bij BoekScout. Er zijn 7 exemplaren rechtstreeks besteld, dat is niet veel. Ik heb best een grote (aangetrouwde) familie, een paar familieleden hebben het boek besteld, en nu lenen ze het onderling uit. Dat risico zit er natuurlijk in. Ik heb een aantal boeken weggegeven als cadeau, een stuk of 10 verkocht en nu is het stil. Eerst was ik er vrij laconiek onder dat de boekpresentatie was uitgesteld en de teleurstelling werd heel erg goed gemaakt doordat mijn zoon en schoondochter uit Portugal overkwamen, in eerste instantie als verrassende aanwezigheid bij de presentatie. Maar toen die niet doorging toch in ieder geval als een grote verrassing. Maar nu het zo lang duurt voor alles weer 'normaal' is, als dat het ooit nog wordt, ben ik bang dat ik met mijn boeken blijf zitten. Ik ben alweer aan een nieuw verhaal begonnen, het verhaal waar ik al eerder aan begonnen was maar dat ik per ongeluk 'gedelete' heb. Het schrijven kan ik kennelijk niet laten, het is ook heel leuk om over de plot na te denken, onder het stofzuigen, grasmaaien of strijken. Maar wat moet ik ermee? Een troost: verhalen nemen niet zoveel ruimte in als schilderijen of beelden. Ik struikel er niet over, dat scheelt. Ik ben nu redacteur geworden bij Schoolbank.nl, daar schrijf ik blogs voor over verschillende onderwerpen. Leuk om te doen; En... ik bereik een groot publiek.